Bronisław Komorowski

Historyk, działacz opozycji antykomunistycznej. W wolnej Polsce poseł RP, minister obrony
narodowej, marszałek Sejmu RP. W latach 2010–2015 prezydent Rzeczypospolitej Polskiej.
Urodził się 4 czerwca 1952 r. w Obornikach Śląskich koło Wrocławia. Wychował się w 
rodzinie inteligenckiej o silnych tradycjach ziemiańskich i niepodległościowych. W domu 
rodzinnym uczył się patriotyzmu, przywiązania do wartości obywatelskich, szacunku dla 
tradycji i umiłowania wolności.
Już jako uczeń XXIV LO im. Cypriana Norwida w Warszawie angażował się w działalność 
opozycyjną – brał udział w manifestacjach, między innymi w czasie wydarzeń marcowych w 
1968 r. Pierwszy raz został aresztowany w grudniu 1971 r., w wieku 19 lat. W 1976 r. 
uczestniczył w akcjach pomocy dla poszkodowanych robotników Radomia i Ursusa. 
Współpracował czynnie z Komitetem Obrony Robotników oraz Ruchem Obrony Praw 
Człowieka i Obywatela. Organizował manifestacje patriotyczne, był wydawcą prasy 
podziemnej.
W 1977 r. obronił pracę magisterską na Wydziale Historycznym Uniwersytetu 
Warszawskiego. Po studiach pracował w Zespole Prasy PAX, a w latach 1980–1981 – w 
Ośrodku Badań Społecznych NSZZ „Solidarność” Regionu Mazowsze. Od września 1982 r. był 
redaktorem niezależnego, podziemnego pisma „ABC. Adriatyk, Bałtyk, Morze Czarne”, 
poświęconego współpracy krajów tego regionu. W ciągu wielu lat działalności opozycyjnej 
był represjonowany i wielokrotnie aresztowany, a w stanie wojennym – internowany. Do 
1989 r. wykładał historię w niższym seminarium duchownym w Niepokalanowie.
W wolnej Polsce Bronisław Komorowski zaangażował się w działalność publiczną. W latach 
1989–1990 stał na czele gabinetu ministra Aleksandra Halla w Urzędzie Rady Ministrów. Od ​
1991 do 2010 r. był posłem na Sejm RP. Pracował w Komisji ds. Polaków poza granicami 
kraju, Komisji Obrony Narodowej i Komisji Spraw Zagranicznych.
W latach 1990–1993 – w rządach Tadeusza Mazowieckiego, Jana Krzysztofa Bieleckiego i 
Hanny Suchockiej – był wiceministrem obrony narodowej ds. wychowawczo-społecznych. W 
latach 2000–2001, w rządzie Jerzego Buzka, stał na czele Ministerstwa Obrony Narodowej. W
październiku 2005 r. został wybrany na wicemarszałka Sejmu V kadencji, a w listopadzie 
2007 r. – na marszałka Sejmu VI kadencji.
Po tragicznej śmierci prezydenta Lecha Kaczyńskiego w katastrofie smoleńskiej 10 kwietnia 
2010 r., zgodnie z przepisami Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej, Bronisław Komorowski – 
jako marszałek Sejmu – wykonywał obowiązki prezydenta RP. Funkcję tę sprawował do 8 
lipca 2010 r., kiedy zrezygnował ze stanowiska marszałka Sejmu. Wygrał wybory 
prezydenckie 4 lipca 2010 r. Urząd objął 6 sierpnia 2010 r., składając przysięgę przed 
Zgromadzeniem Narodowym.
Kadencja prezydenta RP Bronisława Komorowskiego zakończyła się 6 sierpnia 2015 r.